Repent! Sinners and unbelievers!

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.

- Allereerst, de reden waarom wij Mordheim in zullen trekken. Bekend is dat het een stad is vol chaos, vervloeking, ziektes, heidense praktijken, -zelfs necromantie, en verdoemenis. Maar recentelijk heeft zich hier een oude collega van ons gevestigd, welke onderzoek wilde doen naar de oorsprong van verdoemenis en het verval van het heilige geloof van onze redder Sigmar. Van hem hebben we echter niets meer vernomen sinds een week of 5, en de laatste berichten waren op zijn minst verontrustend te noemen. De tempel vreest dat we hem zijn kwijt geraakt aan chaos, en heeft mij erop uitgestuurd met mijn compagnions om hem te zoeken, en te bevestigen dat hij inderdaad het geloof is kwijtgeraakt, en hem onmiddelijk terecht te stellen.

Ikzelf, Luís Alonso de Léon wordt vergezeld door mijn broeder Diégo Sávor. En Frederick Schinkpilzer, een Inquisiteur uit het Noordoosten, en zijn broeder Martin von Derze. Verder is met ons op pad, vader Gregor Hauzer, welke tijden bekend was met Frederick, maar later in mijn Tempel gestationeerd werd. Uiteraard hebben we ook enkele fanatiekelingen in onze sleep, maar daarover zal ik niet uiwijden.

Het is nu tijd om Mordheim binnen te treden, de zieke Inquisiteur te vinden, en hem terecht te stellen.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 1 - dag 3

We naderen Mordheim met rasse schreden, overal huiverig aangekeken door de dorpelingen. Uiteraard komt het hier zelden voor dat zoveel Inquisitieleiders bijeen zijn, en zo doelbewust.
Alles is voorlopig gemakkelijk genoeg, en we hebben geen reden ons zorgen te maken.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 2 - dag 4

Het is duidelijk te merken dat we dichter bij de Stad komen. Er hangt een vreemd aura in de lucht, en vreemde verschijnselingen kruisen ons pad. Maar vooral genieten we minder aanzien, mensen vrezen ons minder, en deinzen niet spontaan weg. Of dit betekend dat ze zich streng aan het geloof denken te houden, of dat het geloof hier te weinig betekend, dat weten we niet, maar dat is van later zorg. We hebben eerst een missie te voltooien.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 2 - dag 6

Heidenen!
Dwergen, bezeten van rijkdom en aardse bezittingen, ze zijn te vinden door het hele rijk, maar vandaag kwamen we een wel erg grote samenscholing tegen. bij nader onderzoek bleken ze op weg naar Mordheim, om daar de rijkdommen te plukken, met gevaar voor eigen leven, en ziel. Deze onacceptabele daad kon natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan. Hoewel we een missie hebben, besloten we ze bij te brengen wat het geloof nou werkelijk inhoudt.
Helaas, ze bleken niet open te staan voor verlichting, en het kwam tot een gewapend treffen.

Dit is precies de reden waarom wij zo goed bewapend zijn, en wij vreesden de ondermaatse schepselen niet.
Vol moed stortten de fanatiekelingen zich in het gevecht, om er gehavend uit te komen, en ook wij kwamen er nog maar net vanaf zonder daadwerkelijke kleerscheuren op te lopen. Alleen Martin was dusdanig toegetakeld dat hij toch echt een week rustig aan dient te doen.

Gelukkig hadden wij wel voldoende schade toegebracht aan de dwergen om een achtervolging te ontmoedigen.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 3 - dag 2

Wederom komt het tot een treffen!
Ratmannen, beter bekend als Skaven, blokkeerden ons de weg richting Mordheim. Uit het niets sprongen zij tevoorschijn, en beschoten ons met een regen van stenen - en hoewel dit slechts primitieven wapens zijn, in grote getalen kunnen ze nog steeds behoorlijke schade aanrichten, zoals een van de fanatiekelingen bemerktte. Terwijl wij voor beschutting kozen dwaaldde hij te lang in het open veld, en kreeg nog net een steen tegen zijn hoofd, waardoor hij tijdelijk tegen de vlakte ging.
Tegen dit beestachtige ras helpen teksten en dreigementen niet, dus moesten we overgaan tot een heel andere vorm van "overtuigen." Ik en de andere Inquisiteurs kozen voor een hogere positie, waar we zowel beschut waren, alsmede vanwaar we een goede aanval in konden zetten tegen de vijand.
Helaas, vlak voordag we zover waren bleken Gregor en Diégo niet over een steeg heen te kunnen springen, en stortten met teveel lawaai naar beneden. Onze positie was verraden, en de fanatiekelingen en honden beneden werden in het nauw gedreven. Het was tijd om er zo snel mogelijk vandoor te gaan!

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 3 - dag 4

Ik heb onze verliezen overdacht, en vrees dat wij het niet zullen redden op reputatie alleen, we zullen ook een krachtige en overrompellende aanpak moeten kunnen gebruiken op het slachtveld. bij ieder treffen dient de vijand te weten wie wij zijn, en dienen ons net zo te vrezen als in de rest van het rijk gebeurt!
Vanavond zullen we een degelijk plan opstellen om ons minder in het gevaar te stellen, en de vijand zo snel mogelijk uit te schakelen en over te laten aan de meelij van Sigmar - welke er niet zal zijn voor de heidenen.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 3 - dag 5

Beken uw zonde!
Er is een besluit gevallen, we zullen ons zelf voorzichtiger op stellen, en de vijand naar buiten lokken om hem dan hardhandig aan te pakken, en het juiste geloof desnoods in zijn lichaam te snijden. Het uitlokken was mede een plan van Roderick, een van de fanatiekelingen, die zichzelf graag wil bewijzen, en heeft geoppert om zelf de leiding te nemen over deze extremisten, en zo de vijand uit te dagen, in een hoek te drijven, en aan onze genade over te laten.

Het plan was net rond, of de volgende menigte beesten doemde al weer op! Mordheim krioelt werkelijk van het kwaad en chaos. Dit maal troffen wij een meute Orcs aan die gelukkig druk genoeg waren met zichzelf, en dus makkelijk door ons in te sluiten waren. Maar voor we hiermee konden beginnen, Doemde een chaotische wolk energie op uit het niets, en sloot deze zich om een van de centrale figuren van de Orcs. Onzeker over de natuur van dit kwaads, besloten wij voorzichtig te naderen, maar toen bleek dat de betreffende Orc een Tovenaar -of Shamaan, zoals de beesten het zelf noemen- was, was onze haat niet meer in te perken, en stormden wij de hoek om. De wolk energie verdween, of het door de Tovenaar zelf opgeroepen was of niet konden wij net vaststellen, maar het heeft hem geen goed gedaan.
Genadeloos sloegen we toe en lieten de helft kreupel, gekneusd en bloedend achter, terwijl de andere helft op de vlucht sloeg.

Later die middag kwamen we een straat vender tegen, die ons gevecht had aanschouwd, en besloot ons enkele van zijn waren te verkopen.
Nu lopen wij nog beter bewapend dan voorheen tegen de muren van Mordheim op. Hierachter bevindt zich volgens de geruchten het uiterste kwaad, en zullen wij dan ook zeker op onze hoede moeten zijn. maar als ik het resultaat van afgelopen middag mag bekijken, dan zullen wij het voorlopig nog wel uithouden.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 4 - dag 1

De stad wacht, maar wij laten haar nog even wachten. De Poorten zijn bereikt, en we hebben ons begeven in een buitenwijk - waar het relatief kalm is. De lokale bewoners zijn allemaal duidelijk onder invloed van chaos, en wij zullen ons staande moeten houden op eigen kracht. Hiervoor zullen we ons nog beter moeten bewapenen voordat we echt het centrum van de stad in kunnen gaan. Ons geld blijkt hier echter niets meer waard te zijn! Alles draait in deze stad om het zogeheten "Wyrdstone", stukken steen met muterende krachten en een vreemde gloed. Wij zullen dan ook moeten gaan jagen naar dit soort stenen, om daarmee onze betere uitrusting te kunnen betalen, en misschien wat van de lokale bewoners aan onze zijde te krijgen.
Tot die tijd, houden wij ons schuil in deze buitenwijk.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 6 - dag 5

Bah, hoe langer we wachten, hoe gevaarlijker de stad lijkt te worden! Meer en meer groepen druppelen naar verluidt de stad in op zoek naar Wyrdstone. De straten raken voller, en angstiger, op elke hoek lijkt gevaar te wachten. Ook mijn mannen lijken wat instabieler te worden. Daarom heb ik vorige week besloten om dagelijks 4 uur verplicht tot Sigmar te bidden, en zodoende ons geloof en houvast te sterken. Met Hem aan onze zijde zal het ons lukken de straten te trotseren.
De verhalen gaan dat lokale militie op de straten flink huishouden, en her en der Warbands te grazen nemen. Of dit alleen voor chaotische bands geldt of ook voor ons zullen we aan den lijve moeten ondervinden, wanneer wij dieper de stad in zullen struinen opzoek naar de Wyrdstone.
Sigmar zij met ons... moge Hij ons door de straten leiden en chaos vernietigen.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 7 - dag 1

Het is gedaan met wachten, op een of andere manier zijn er grote ladingen Wyrdstone in onze omgeving achter gebleven van vorige raids, het is tijd deze stenen toe te eigenen. Morgen trekken we er op uit om zo veel mogelijk - en zo snel mogelijk - wyrdstone te verzamelen, en zo onze uitrusting te verbeteren.

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 7 - dag 2

Dat was een snelle zoektocht. Vlak voordat we bij de stenen waren doken er Orcs op aan de andere kant van het plein.we renden zo snel mogelijk op de stenen af, maar vuile Beesten met rijen tanden en Goblins doken onze kant op en bleken al senl sterk genoeg om ons aan te kunnen en dan kwamen er ook nog eens Orcs met enorme wapens aan. Ik besloot de tocht af te blazen, en zo snel mogelijk nieuwe wapens te kopen van de paar stenen die we gevonden hadden.

Bij terugkomst in het kamp bleek dat Diégo een kaart van de stad gevonden heeft, dus volgende tochten moeten beter af kunnen lopen.

[Paul]

Hier een visuele voorstelling van hetgeen hierboven geformuleerd staat.
Orcs & Goblins vs Witch HUnters:

[Ome Mathieu]

Journaal van Luís Alonso de Léon
Per missie naar Mordheim, Stad der vervloekten.
week 7 - dag 6

Een val!

We zaten rustig in een verlaten pand, midden in een wijk in Mordheim, toen ons nieuwste lid van de groep - een elf - dreigende geluiden opmerkte. We sprintten allen naar goede posities - gelukkig was dit pand goed te verdedigen - en al snel doemde er forse figuren op aan het eind van de straat. iedereen schoot alles wat hij had, maar ze bleven komen, deze mannen wisten van wanten.

Al snel wisten ze toch door te dringen in ons pand, en vielen er rake klappen. Gelukkig wist Gregor het tij te keren, door midden in een groep vijanden te springen, en er een aantal rake klappen uit te delen met zijn hamer. De moed leek ze in de schoenen te zakken, terwijl wij meer en meer energie kregen!

Maar al snel hoorde ik een ijselijke gil van de andere kant van het pand, Frederick was geraakt, terwijl hij naar zijn gezicht greep en er een hele zwerm van de meest uiteenlopende en smerige insecten en ongedierte over hem heen joeg, viel hij van zijn goede positie naar de grond, om daar buwusteloos te blijven liggen. Diego wilde hem te hulp snellen, maar ook hij raakte uit balans, en viel naast Frederick op de grond, minder verwond, maar wel bewusteloos.

We moesten snel handelen als we ze wildden redden, want vanuit de andere straten kwamen op hol geslagen vrouwen, het haar wild en woest, ogen als bezetenen, en schreeuwend als heksen!

Met een aantal laatste ferme slagen van onze fanatiekellingen en Gregor wisten we de eerste golf vijanden te verjagen, en sneldde wij allemaal te hulp aan de andere kant.

Net op tijd kwamen we bij de lichamen van Frederick en Diego, De heksen stormden het pand binnen, en we hadden nog een zware kluif om hier weerstand aan te bieden,


maar, zoals altijd, wint het ware geloof over hekserij, en uiteindelijk wisten we ze weg te jagen, maar niet zonder verwondingen. Frederick is zijn linker oog definitief kwijt, en zal wat minder effectief zijn in de volgende gevechten...


Wel hadden we van de slachtoffers van de vijanden, 2 overlevenden weten te vangen, en in ruil voor deze hebben we goede wapens kunnen aanschaffen, en moeten we nog beter zijn opgewassen tegen de volgende ongelovigen die we treffen.